ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΠΛΑΝΩΜΕΝΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΩΝ
“ΜΙΑ OIKΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΙΣΤΟΡΙΩΝ”
«’Οπως φαίνεται ότι είμαστε το μόνο ζώο που μπορεί να πει ψέματα.
Μπορούμε να σκεφτόμαστε και να μιλάμε για πράγματα που δεν είναι έτσι και που δεν ήταν ποτέ έτσι, ή που δεν υπήρξαν ποτέ, αλλά θα μπορούσαν. Μπορούμε να εφεύρουμε, να υποθέσουμε και να φανταστούμε.
Είμαστε τα μόνα ζώα που λένε ιστορίες.
Όλα τα ανθρώπινα όντα είναι ψεύτες. Είναι αλήθεια, πρέπει να με πιστέψεις».
Ursula K. Le Guin. (Βιβλίο “Telling is listening”)
Η Αφήγηση των ιστοριών μας κάνει ανθρώπους. Ο εγκέφαλός μας εξελίχθηκε, για να ακούει και να αφηγείται με λέξεις!
Ένα από τα χαρακτηριστικά που διαφοροποιούν τους ανθρώπους από τα άλλα θηλαστικά είναι η απίστευτη ικανότητά τους να συσσωρεύουν και να μεταδίδουν γνώση.
Μέχρι την εμφάνιση των φυσικών μέσων, η προφορική μετάδοση ήταν το κύριο εργαλείο για τη διαιώνιση των ιστοριών των ανθρώπων.
Πολλά από τα σπουδαία έργα και έπη γεννήθηκαν ως αφηγηματικά προτού γραφούν πολύ αργότερα. Η γραφή είναι μια πρόσφατη «εφεύρεση» (μόλις 6.000 χρόνια πριν).
Όλοι έχουμε δει ντοκιμαντέρ και προγράμματα που περιγράφουν τη ζωή διαφόρων άγριων ζώων και των οικοσυστήματων τους.
Μάθαμε λεπτομέρειες για την ζωή κάποιων όντων που δεν θα βρεθούμε ποτέ πρόσωπο με πρόσωπο. Αλλά…τι ξέρουμε για τις ιστορίες; Πώς γεννιούνται; Πώς αναπαράγονται; Ποιο είναι το φαγητό σας; Πού κρύβονται ή καταφεύγουν; Έχουν εξαφανιστεί κάποιες ιστορίες; Γιατί πεθαίνουν;Μαζί θα προσπαθήσουμε να βρούμε απαντήσεις σε αυτά και σε πολλά άλλα ερωτήματα.
θα ταξιδέψουμε για να συνθέσουμε μια « οικολογία ιστοριών»
SEMINARIO DEL MUSEO AMBULANTE DE LAS CULTURAS
UNA ECOLOGÍA DE LAS HISTORIAS
“Al parecer, somos el único animal capaz de mentir.
Podemos pensar y hablar de cosas que no son así y que nunca fueron así, o que nunca existieron, pero podrían. Podemos inventar, suponer e imaginar.
Somos los únicos animales que contamos historias.
Todos los seres humanos son mentirosos; es cierto, tienen que creerme.”
Todos los seres humanos son mentirosos; es cierto, tienen que creerme.”
Ursula K. Le Guin. (Libro “Contar es escuchar”)
Contar historias nos hace humanos. Nuestro cerebro evolucionó, para escuchar y contar, en torno a la palabra,
Una de las características que diferencia a los humanos del resto de mamíferos es su increible capacidad de acumular y transmitir conocimiento.
Hasta la aparición de soportes físicos, la transmisión oral ha sido la principal herramienta para perpetuar las historias de los pueblos. Muchas de las grandes obras y epopeyas nacieron como narración antes de ser recopiladas por escrito mucho después. La escritura es un “invento” reciente (apenas 6.000 años).
Todos hemos visto documentales y programas que describen la vida de los diferentes animales salvajes y los ecosistemas que los sustentan. Hemos aprendido detalles de la vida de algunos seres vivos con los que jamás nos encontraremos cara acara.
Pero…¿Qué conocemos sobre las historias? ¿Cómo nacen? ¿Cómo se reproducen? ¿Cuál es su alimento? ¿Dónde se esconden o refugian? ¿Se han extinguido algunas historias? ¿Por qué mueren?
Juntos trataremos de encontrar respuesta a estas y otras muchas preguntas.
Un viaje para componer “una ecología de las historias”