Φόρτωση Εκδηλώσεις
Αυτή η εκδήλωση έχει τελειώσει.

Μια διαδραστική παράσταση για παιδιά, με ηθοποιό, κούκλες και … παιχνίδι! Από το κουκλοθέατρο της Αναστασίας Ξηρομερίτου

Κάποτε, στην άκρη ενός δάσους, ζούσε με τη μαμά του ένα όμορφο κοριτσάκι. Την έλεγαν Κοκκινοσκουφίτσα επειδή φορούσε συνέχεια ένα κόκκινο σκουφάκι που της είχε χαρίσει η γιαγιά της.

Μια μέρα η μαμά της, της είπε: «Κοκκινοσκουφίτσα μου η γιαγιά είναι άρρωστη. Πήγαινε να τη δεις και πάρε να της δώσεις αυτό το καλαθάκι που ετοίμασα. Πρόσεχε όμως γιατί στο δάσος ζει ο κακός λύκος και είναι πολύ επικίνδυνος.»

….η συνέχεια του διάσημου παραμυθιού των αδερφών Γκριμ ζωντανεύει μπροστά στα μάτια των παιδιών!

Ώρα έναρξης: 20.30

 

 

Η Κοκκινοσκουφίτσα είναι ένα από τα πιο δημοφιλή ευρωπαϊκά παραμύθια στον κόσμο και απαντά σε πολλές παραλλαγές. Οι πιο δημοφιλείς είναι η γαλλική του Σαρλ Περώ (με τίτλο “Le Petit Chaperon Rouge) του 1697, και η γερμανική των αδελφών Γκριμ (Rotkäppchen) του 1857.

Η Κοκκινοσκουφίτσα είναι ένα κορίτσι που πρέπει να μεταφέρει ένα καλάθι με τρόφιμα στην άρρωστη γιαγιά του. Στο δάσος συναντάει έναν λύκο ο οποίος με πονηριά μαθαίνει πού μένει η γιαγιά. Ο λύκος φτάνει πριν από την Κοκκινοσκουφίτσα στο σπίτι, εξαπατά και την γιαγιά ότι είναι δήθεν η εγγονή της και την καταβροχθίζει. Η Κοκκινοσκουφίτσα βρίσκει τον λύκο στο κρεβάτι μεταμφιεσμένο ως γιαγιά, και με τη σειρά της καταβροχθίζεται κι αυτή.

Η εκδοχή του Σαρλ Περώ

Η παλαιότερη γραπτή εκδοχή του παραμυθιού είναι το “Le Petit Chaperon Rouge”, που εμφανίστηκε στη συλλογή των παραμυθιών Τα παραμύθια της μητέρας χήναςτου Σαρλ Περώ στα 1697. Η εκδοχή του Περώ είναι πολύ πιο σύντομη από την μεταγενέστερη των αδελφών Γκριμ και δεν έχει ευτυχισμένο τέλος. Ο Περώ ολοκληρώνει την αφήγηση με μια σαφή ηθική εξήγηση:

Από αυτή την ιστορία μαθαίνουμε ότι τα παιδιά, και ιδιαίτερα τα χαριτωμένα, ευγενικά και καλής οικογενείας κορίτσια, κάνουν πολύ κακό στο να ακούνε τους ξένους και δεν είναι παράξενο τότε αν ο λύκος παίρνει το δείπνο του. Τον λέω Λύκο, γιατί δεν είναι όλοι οι λύκοι του ίδιου είδους, υπάρχει ένα είδος με καλή διάθεση, που δεν είναι θορυβώδες, ούτε απεχθές, ούτε θυμωμένο, αλλά ήπιο, χρήσιμο και ευγενικό, που ακολουθεί τα νεαρά κορίτσια στο δρόμο ακόμη και μέσα στο σπίτι τους. Αλίμονο! ποιος δεν ξέρει ότι αυτοί οι ευγενικοί λύκοι μεταξύ αυτών των πλασμάτων, είναι οι πιο επικίνδυνοι!— Le Petit Chaperon Rouge, Charles Perrault, 1697

Η εκδοχή των Αδελφών Γκριμ
Τον 19ο αιώνα οι αδελφοί Γκριμ παρουσίασαν δύο γερμανικές εκδοχές του παραμυθιού όπως τους τις αφηγήθηκαν η Jeanette Hassenpflug (1791–1860) και η Marie Hassenpflug (1788–1856). Οι Γκριμ μετέτρεψαν μία από τις δύο εκδοχές στη κύρια ιστορία, και την δεύτερη σε συνέχειά της. Η πρώτη, με τον τίτλο Rotkäppchen είχε συμπεριληφθεί στην πρώτη έκδοση της συλλογής τους Kinder – und Hausmärchen (Παιδικά και σπιτικά παραμύθια, 1812). Σε αυτή την εκδοχή, το κορίτσι και η γιαγιά της σώθηκαν από έναν κυνηγό, που ενδιαφερόταν για το δέρμα του λύκου. Στη δεύτερη ιστορία, η Κοκκινοσκουφίτσα και η γιαγιά της, χάρη στην εμπειρία που αποκτήθηκε με τον πρώτο λύκο, κατάφεραν να εξαπατήσουν και να σκοτώσουν τον άλλον.

Οι Γκριμ συνέχισαν να επανεξετάζουν την ιστορία σε νεότερες εκδόσεις. Η πιο γνωστή είναι η τελική αναθεώρηση του 1857, με τον ξυλοκόπο που αντικατέστησε τον κυνηγό.

(πηγή:wikipedia)