Η Αθήνα γιορτάζει την απελευθέρωσή της από τους Γερμανούς, τον Οκτώβριο του 1944. Στο 1ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου τη Χώρας την Τρίτη 12 Ιουλίου και ώρα 22.00 θα έχουμε τη τιμή να δούμε εικόνες από φίλμ αρχείου, που βλέπουν για πρώτη φορά το φώς της δημοσιότητας, με τη βοήθεια του σκηνοθέτη Νίκου Καβουκίδη.
Θα ακολουθήσει αφιέρωμα στον μεγάλο δημιουργό.
Από το 1962 και ως το 1968, ο Νίκος Καβουκίδης είχε αναλάβει το μοντάζ και αργότερα τη διεύθυνση φωτογραφίας σε 20 εκλεκτές ταινίες της Φίνος Φιλμ, συνεργαζόμενος με τους καλύτερους, πράγματι, σκηνοθέτες. Από το 1957 και μετά, κατέγραφε με το φακό του κάθε πολιτικό γεγονός στην Ελλάδα ενώ δούλεψε και στην Κύπρο.
Στην αφιερωμένη στον κινηματογράφο ζωή του συνεργάστηκε με τεράστιες μορφές του χώρου (ηθοποιούς, σκηνοθέτες και παραγωγούς), και προσωπικές του δουλειές έχουν προβληθεί κατά κόρον, ενώ με το ίδιο πάθος –αντιμετωπίζει την κάθε του δουλειά ως πρωτάρης, όπως λέει ο ίδιος– συνεχίζει να προσφέρει τις υπηρεσίες του αλλά και την ψυχή του στο χώρο της 7ης Τέχνης ως κινηματογραφιστής, σκηνοθέτης, μοντέρ και διευθυντής φωτογραφίας.
Πριν ακόμα γεννηθεί, το 1932, ο πατέρας του είχε ξεκινήσει τη ενασχόληση με την κινηματογράφηση, ενώ το 1940 γύρισε την πρώτη ταινία του Φίνου, Η φωνή της καρδιάς, στην οποία έπαιζαν μεταξύ άλλων οι Αιμίλιος Βεάκης, Λάμπρος Κωνσταντάρας, Δημήτρης Χορν, και η 7χρονη τότε Σμαρούλα Γιούλη. Μάλιστα, από το 1936 ο πατέρας του Νίκου Καβουκίδη είχε δικό του εργαστήριο-εμφανιστήριο και τραβούσε κοινωνικοπολιτικά γεγονότα, κάνοντας δικά του ντοκιμαντέρ.
Δεν είχε συμπληρώσει ακόμα τα 16 του χρόνια ο Νίκος Καβουκίδης όταν ξεκίνησε τη συνεργασία του με τη Finos Films, τραβώντας παράλληλα –όπως έκανε και ο πατέρας του– εικόνες από πολιτικοκοινωνικά γεγονότα. Είκοσι ταινίες γύρισε μαζί με τον Φίνο μέχρι το 1968, και από τότε άνοιξε το δικό του εργαστήριο. Στην καριέρα του γύρισε, εκτός από κινηματογραφικές ταινίες, πολλά ντοκιμαντέρ –ένας τομέας του σινεμά που λατρεύει–, αλλά και σίριαλ για την τηλεόραση. Μία από τις κορυφαίες στιγμές του ήταν το ντοκιμαντέρ Μαρτυρίες, το οποίο αφορά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου και γυρίστηκε το 1975. Διακρίθηκε σε πολλά διεθνή φεστιβάλ.